BAHARA AĞIT

 

sadece ayaklarımın sığabileceği bir yerdeydim

birbirine geçmiş balkonlar ve cam buğusu

duraksamadan saydım

birer birer

ikişer ikişer

üçer üçer

tuğlalar dağınık kör nokta

uzatsam elimi boşta kalacak

uzatsalar ellerini. boşluk

ah görünmezliğim

yaşadın ve gördün

bu sensin binlerce ihtimalin arasında

ve binlerce ihtimali yok eden

iyi günler dile bana

iyi günlerim kireç tozu buğday yeşili

 

halesi yırtıldı ayın, en katı haliyle kar

ama bahardı ama çiçek açmıştı ağaçlar

burası bir vadi yalpa, huzursuz

kumdan şehirleri çocukların

çeltik tarlası. su ve balçık lavrası sivrisineğin

geceledi fırtına kavislerin üzerinde

bir daha uğramadı meltem

 

örülsün saçım yolculasın beni anneler

içinde yaşamadığım mevsimden

güzel gözükmüyor şehir

eksildim ne siyah ne beyazım

 

ama bahar ama çiçek açmıştı ağaç

erken öldünüz

zakkumlar nergisler

sayıyorum

dörder dörder

beşer beşer

birer birer

 

YASEMİN ZENGİN

 

BERDÜCESİ - Sayı:6