BENİM YAZGIM

 

Yazgı diyorsunuz,

Yazan benim ki,

Yüreğim de bana razı.

Sıradan yazgı, bana yeter

Kamıştan örülmüş ev – direk de,

 

Yazgım da kendime denk benim,

Nefis denilen şey bende yok.

Kaybetseniz, bilmem, bulamazsınız,

Hatta üryan tenimde ben dahi yok.

 

Yine de, az da olsa gerek,

Dil dediği, ezgi, ahenk dediği.

Gelecekte göresim gelir

Kaygısızlara iman indiğini.

 

Kedimi yıldız diye görmem,

Bulutlar da çok yüksekte.

Ama böcek de değil, yükselmem,

Bilir bilmez, göğe yönelip de.

 

Basit yazgı,

Benim Yazgım.

Kendim yazarım dileyip gereğini,

Yer anamız! Sende hayata adım attım,

Sende gömülmektir dileğim.

 

Şefik İmatdinov

 

Çeviri: Turan Kutlu

 

BERDÜCESİ - Sayı: 11