SADEDE GELMEDEN

Her şeyi kırar insan, eskiyi ve beni, yepyeni albümlerde.

Güneşte ineceğiz, Sezar’ın ayağı kırılmadan ay tutulmasında.

Bir yudum menengiç ya da kenger, dağ başı yalnızlığında.

Su kanallarından getirilmiş bir tutam hürriyet, hep bedava. Ş

iir bedava, kırk bir yıllık hayat, buyursunlar işte, bedava!...

Düşlerimi sana adadım, lügatinde aşk yokmuş, kırk adım.

Evren kocaman boşmuş, yanlış hesaplar Bağdat, giden yolcu.

Ödünç kırsal, düz çizgide kalp ölümü gerçekleşen insanlık…

Of diyorum, af diyor meczup, çırpınıyor kafes, açılın!

Ben şairim, nabzını dinliyorum karayılanların, söğüt ıslığında.

Düğmelerim dikiş tutmuyor, laf ebesi çırağıyım son satırlarda.

Bir Yunus arıyorum yerde, gökte ararken sesi, mürekkep rengi.

Zehrini kusuyor arılar, mütareke vakti, sadede gelmeden…

Kendimdeyim, bir ben var ki sende, sana gelemiyorum.

Sadede gelmeden.

YASEMİN KAPUSUZ

BERDÜCESİ - Sayı:1