YAŞAMAK GEÇİDİ

 

Bir çiçeğin yüzüyle baktım dünyaya

Bir sır saklar gibiydi güneş sularda

Bilmedim arılar peteklerden ne umdu

Ne aradı gözleri ölümün kenarında

Zaman yalnızlığı deneyip durdu

Nerede biriktiyse insanoğlu orada

Ne kaldı elimizde ruhun seyrek sesinden

Belki bir yakarış belki gizli bir veda

Vakitsiz dokunuşlar saatlerin koynuna

 

Ey unutma büyüsüyle boyanmış zaman

Talihin tasından içen gece kuşları

Ölümü sever bazen günahkârlar da

Çünkü neşe mahmurların boynuna örer

Hiç durmadan boy verip göveren atkısını

Uçar alıç kuşları ellerinde toy

Yarasalar ayın kavsinden ürker

Çocuklar tan yerine gücenmesinler diye

Bu notalar en uzun gecelerde ses verir

Dikenleri besleyen karga sesleri uçsun

Sevinç konuşsun diye ozanların ağzından

Bu saray artıkları bu gedikliler

Bir güle özensin şiir fırtınasından

 

Üşümeye çare yok bu yollardan geçerken

Kanatları yanmayınca

Beyaz bir rüzgârdır kelimeler

Boşluğun kucağında

 

Esma Polat

 

BERDÜCESİ - Sayı:10